Πρωί πρωί ο γιος μου ακούμπησε στο γραφείο μου 9 δεινοσαυράκια. Στοίχισε 2 τετράδες και έβαλε ένα μπροστά. "Αυτός είναι ο αρχηγός".
Δεν ξέρω με πόσο δημοκρατικές διαδικασίες ανακηρύχθηκε "αρχηγός" ο συγκεκριμένος δεινόσαυρος, αλλά αυτή είναι η διαδικασία. Μέχρι να φέρει κάποιος (δεινόσαυρος, στρατιώτης, μπάλα...) αντίρρηση, αυτή είναι η διαδικασία!
Από το πρωί, αρκετοί φίλοι μου στο fb έχουν φουλάρει τους τοίχους τους με σχόλια γεμάτα αρνητικά συναισθήματα. "Ψηφίζουν σαν πρόβατα", "μην ξαναπαραπονεθείς για το μισθό σου", "δε σου φτάνει τόσο πήδημα; Θες κι άλλο;", "Ντρέπομαι για τους συμπολίτες μου", "η Ελλάδα έχει 500.000 νεοναζιστές", "Είμαστε άξιοι της τύχης μας", "είμαι πολύ θυμωμένη", "Έλληνα υπέγραψες το τέλος σου" και πολλά πολλά άλλα. Πιστέψτε με, τους καταλαβαίνω όλους. Τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα, πόσω μάλλον όταν "παίζεται" το μέλλον της χώρας και των παιδιών σου.
Ωστόσο, υπάρχει μία άτιμη παράμετρος: ο κυρίαρχος λαός!
Και μία δεύτερη: η δημοκρατία!
Και το αποτέλεσμα των δύο παραμέτρων: Μία σωστή ετυμηγορία.
Σαν να το ακούω βέβαια: Πόσο σωστή είναι μία ετυμηγορία όταν...
όταν σε εκβιάζουν καθημερινά με (ψευτο)διλήμματα για το αποτέλεσμα...
όταν τα κανάλια και τα συμφέροντα σε κατευθύνουν μαεστρικά προς την περισσότερο συμφέρουσα (γι αυτούς) απόφαση...
όταν αυτό που ψηφίζεις μεταλάσσεται σε κάτι άλλο αφού το ψηφίσεις...
όταν αποφασίζεις την τελευταία στιγμή πάνω από την κάλπη...
όταν έχεις χρησιμοποιήσει, έστω και μια φορά στη ζωή σου, τη φράση: ''αααα... εμείς στο σπίτι μας ψηφίζουμε παραδοσιακά... @#@#$*&!^&"...
όταν η ψήφος σου αρχίζει και τελειώνει στο όνομα του "σχηματισμού" ή στην τύχη της επιτόπιας κλήρωσης μέσα στο παραβάν...
όταν... όταν... όταν...
Ε, ναι λοιπόν. Είναι σωστή. Διότι νομίζω πως ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό. Η κάθε κοινωνία έχει τους πολιτικούς (την τηλεόραση, τον αθλητισμό, την τέχνη κλπ.) που της αξίζει.
Σκεφτηκες ποτέ πως ίσως είναι λάθος η φράση "αυτοί που μας κυβερνάνε"; Μήπως είναι σωστότερη η φράση "αυτοί που κυβερνώνται";
Όταν λοιπόν κάποιος στηρίζεται στην τύχη για την ψήφο του, κάπως έτσι θα κυβερνηθεί!
Και αν σκεφτείς πως "ναι, αλλά επηρεάζει και τη δική μου ζωή" τότε θα πρέπει να σου πω πως "ναι, αν οι ηλίθιοι είναι περισσότεροι από εσένα, έχασες"!
Αυτό είναι δημοκρατία. Τίποτε άλλο. Αυτό. Έχεις να προτείνεις κανέναν άλλον τρόπο; Πρέπει να πείσεις τους συμπολίτες σου πως είναι δικαιότερος από αυτήν την (όπως θέλεις, χαρακτήρισέ την) δημοκρατία. Ως τότε όμως αυτό θα πρέπει να γίνεται.
Να αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός (γιατί, εφόσον μέσα στο παραβάν είναι μόνος του... κυρίαρχος είναι!) ποιοι θα είναι οι ταγοί του τη δεδομένη στιγμή. Και αν ενίστασαι "μα καλά, δεν καταλαβαίνουν... δε βλέπουν..." πρέπει να σε πληροφορήσω πως ίσως δεν καταλαβαίνουν... ίσως καταλαβαίνουν... ίσως εσύ δεν καταλαβαίνεις... αλλά, πραγματικά, δεν έχει καμία σημασία. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι τα ψηφαλάκια. Μετρήθηκαν; Τέλος!
Χθες μόλις κοντινό μου άτομο έλεγε: "θα ψηφίσω τον τάδε γιατί είναι ο μόνος που λέει αλήθειες, όλοι οι άλλοι λένε ψέματα". Βέβαια στην ερώτηση "γιατί, έχεις διαβάσει τα προγράμματα των άλλων;" ή στη διαπίστωση "τα έλεγε πριν 15 χρόνια και έχουν έρθει τα πάνω κάτω από τότε" θα είχαμε λίγο πρόβλημα. Ωστόσο, και αυτός είναι ισότιμος (ναι... ναι...) με σένα ψηφοφόρος και πολίτης και δικαιούται να κυβερνηθεί όπως επέλεξε.
Διαφορετικά τα κριτήρια του καθενός (το είπε λίγο πιο... κομψά ο Κλιντ Ίστγουντ). Και τα γράφει κάποιος που επί χρόνια θύμωνε με τα κριτήρια των άλλων. Δεν έχει κανένα νόημα.
Η Ελλάδα δεν έχει 500.000 νεοναζιστές... δεν έχει 500.000 πολίτες που θα σφαλιάρωναν μία γυναίκα επειδή τους ακούμπησε με μία εφημερίδα... δεν έχει 500.000 ανθρώπους που θα έδερναν κάποιον επειδή είναι Πακιστανός.
Γιατί η Χρυσή Αυγή λοιπόν έχει 7%, η ΝΔ 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ 27%;. Για δεκάδες (διαφορετικούς) λόγους που μπορούν να αναφερθούν, αλλά σίγουρα δε "σηκώνουν " θυμό. Γιατί όταν όλες οι πλευρές είναι λάθος, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η σωστή.
*παράφραση του βιβλίου "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!" του Νίκου Μπογιόπουλου
Πηγη http://www.kavalacity.net/%CE%91%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF/%CE%91%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BC%CF%84%CE%B6%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82/2353-einai-i-dimokratia2c-ilithie212a.html
Δεν ξέρω με πόσο δημοκρατικές διαδικασίες ανακηρύχθηκε "αρχηγός" ο συγκεκριμένος δεινόσαυρος, αλλά αυτή είναι η διαδικασία. Μέχρι να φέρει κάποιος (δεινόσαυρος, στρατιώτης, μπάλα...) αντίρρηση, αυτή είναι η διαδικασία!Από το πρωί, αρκετοί φίλοι μου στο fb έχουν φουλάρει τους τοίχους τους με σχόλια γεμάτα αρνητικά συναισθήματα. "Ψηφίζουν σαν πρόβατα", "μην ξαναπαραπονεθείς για το μισθό σου", "δε σου φτάνει τόσο πήδημα; Θες κι άλλο;", "Ντρέπομαι για τους συμπολίτες μου", "η Ελλάδα έχει 500.000 νεοναζιστές", "Είμαστε άξιοι της τύχης μας", "είμαι πολύ θυμωμένη", "Έλληνα υπέγραψες το τέλος σου" και πολλά πολλά άλλα. Πιστέψτε με, τους καταλαβαίνω όλους. Τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα, πόσω μάλλον όταν "παίζεται" το μέλλον της χώρας και των παιδιών σου.
Ωστόσο, υπάρχει μία άτιμη παράμετρος: ο κυρίαρχος λαός!
Και μία δεύτερη: η δημοκρατία!
Και το αποτέλεσμα των δύο παραμέτρων: Μία σωστή ετυμηγορία.
Σαν να το ακούω βέβαια: Πόσο σωστή είναι μία ετυμηγορία όταν...
όταν σε εκβιάζουν καθημερινά με (ψευτο)διλήμματα για το αποτέλεσμα...
όταν τα κανάλια και τα συμφέροντα σε κατευθύνουν μαεστρικά προς την περισσότερο συμφέρουσα (γι αυτούς) απόφαση...
όταν αυτό που ψηφίζεις μεταλάσσεται σε κάτι άλλο αφού το ψηφίσεις...
όταν αποφασίζεις την τελευταία στιγμή πάνω από την κάλπη...
όταν έχεις χρησιμοποιήσει, έστω και μια φορά στη ζωή σου, τη φράση: ''αααα... εμείς στο σπίτι μας ψηφίζουμε παραδοσιακά... @#@#$*&!^&"...
όταν η ψήφος σου αρχίζει και τελειώνει στο όνομα του "σχηματισμού" ή στην τύχη της επιτόπιας κλήρωσης μέσα στο παραβάν...
όταν... όταν... όταν...
Ε, ναι λοιπόν. Είναι σωστή. Διότι νομίζω πως ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό. Η κάθε κοινωνία έχει τους πολιτικούς (την τηλεόραση, τον αθλητισμό, την τέχνη κλπ.) που της αξίζει.
Σκεφτηκες ποτέ πως ίσως είναι λάθος η φράση "αυτοί που μας κυβερνάνε"; Μήπως είναι σωστότερη η φράση "αυτοί που κυβερνώνται";
Όταν λοιπόν κάποιος στηρίζεται στην τύχη για την ψήφο του, κάπως έτσι θα κυβερνηθεί!
Και αν σκεφτείς πως "ναι, αλλά επηρεάζει και τη δική μου ζωή" τότε θα πρέπει να σου πω πως "ναι, αν οι ηλίθιοι είναι περισσότεροι από εσένα, έχασες"!
Αυτό είναι δημοκρατία. Τίποτε άλλο. Αυτό. Έχεις να προτείνεις κανέναν άλλον τρόπο; Πρέπει να πείσεις τους συμπολίτες σου πως είναι δικαιότερος από αυτήν την (όπως θέλεις, χαρακτήρισέ την) δημοκρατία. Ως τότε όμως αυτό θα πρέπει να γίνεται.
Να αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός (γιατί, εφόσον μέσα στο παραβάν είναι μόνος του... κυρίαρχος είναι!) ποιοι θα είναι οι ταγοί του τη δεδομένη στιγμή. Και αν ενίστασαι "μα καλά, δεν καταλαβαίνουν... δε βλέπουν..." πρέπει να σε πληροφορήσω πως ίσως δεν καταλαβαίνουν... ίσως καταλαβαίνουν... ίσως εσύ δεν καταλαβαίνεις... αλλά, πραγματικά, δεν έχει καμία σημασία. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι τα ψηφαλάκια. Μετρήθηκαν; Τέλος!
Χθες μόλις κοντινό μου άτομο έλεγε: "θα ψηφίσω τον τάδε γιατί είναι ο μόνος που λέει αλήθειες, όλοι οι άλλοι λένε ψέματα". Βέβαια στην ερώτηση "γιατί, έχεις διαβάσει τα προγράμματα των άλλων;" ή στη διαπίστωση "τα έλεγε πριν 15 χρόνια και έχουν έρθει τα πάνω κάτω από τότε" θα είχαμε λίγο πρόβλημα. Ωστόσο, και αυτός είναι ισότιμος (ναι... ναι...) με σένα ψηφοφόρος και πολίτης και δικαιούται να κυβερνηθεί όπως επέλεξε.
Διαφορετικά τα κριτήρια του καθενός (το είπε λίγο πιο... κομψά ο Κλιντ Ίστγουντ). Και τα γράφει κάποιος που επί χρόνια θύμωνε με τα κριτήρια των άλλων. Δεν έχει κανένα νόημα.
Η Ελλάδα δεν έχει 500.000 νεοναζιστές... δεν έχει 500.000 πολίτες που θα σφαλιάρωναν μία γυναίκα επειδή τους ακούμπησε με μία εφημερίδα... δεν έχει 500.000 ανθρώπους που θα έδερναν κάποιον επειδή είναι Πακιστανός.
Γιατί η Χρυσή Αυγή λοιπόν έχει 7%, η ΝΔ 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ 27%;. Για δεκάδες (διαφορετικούς) λόγους που μπορούν να αναφερθούν, αλλά σίγουρα δε "σηκώνουν " θυμό. Γιατί όταν όλες οι πλευρές είναι λάθος, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η σωστή.
*παράφραση του βιβλίου "Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!" του Νίκου Μπογιόπουλου
Πηγη http://www.kavalacity.net/%CE%91%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF/%CE%91%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%9C%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BC%CF%84%CE%B6%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82/2353-einai-i-dimokratia2c-ilithie212a.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου